NCY

Öğün

ağzımı kocaman açtım bir bebek yiyecek kadar

bir meleğin kurutulmuş kanatlarındaki karınca dualarını

hatmedecek kadar dilime hakim ve şehvetin atlı karıncasında

ahdimi bilerek yenilerken yenilen her şeyin

eti ve gürühlarla sevişmeye tövbe etmiş genç

bir yobazı öğün

edebilecek kadar öğütücü dişlerimi geçirdiğim günleri

damak tadımı bilmiyorsunuz anı kurutan turşubazları

uykuluk durgunluk açlık ve karmaşa

sonsuz esneyiş tuzağıma tuz biber ekecek

olan gözlerimin diş minelerimin

parlaklığında açıldığını o an fark eden şeytanın

tane tane anlattığı günah lokumlarını evire çevire

evime inime dinime imanıma ayı pençesi geçirdim

parça parça yeniyoruz kış kancasını

etimiz şehrin dolabında asılı

Kefaret-i Sessiz

böyle böyle çığlık atmayı unuttuk

ya çok gürültülüydü gürühlar, meydanlar, ekranlar

insanlar dehliz dehliz yanan ettenmiş gibi

boşluk, kayboluş, boşluk,

dertten, kederden, sütten kesik aklı kesik eli kesik

ya da ölümün sırtını gören gece kuşları gibi sessizdik

duyulmayacak kadar ağzımız kapalı

gömülü iti kemiği

üzerimizde kılıcı, dev bir sopa, bir sözü, iki fakirliği

ansızın inecek diye depremi dinler bekler dinler gibi

durduk, ağzımız dilimiz kuru, kabus ahlakı ahlak

oysa hergün karabasan zebanilerin işidir

iki sarılıp bir çözülecek döne döne gidecek

dervişlere taş çıkarıp içi kızarıp közleşecek içi inci

çocuk doğurur gibi çığlık atacaktık

bıçağı soksalar bağırmayacak dünyaya akla kara

seçtirmeden doğacaktık her gece artık, artık

sofra artığı, ezilip masalara şarap edilen niyeti

avazım çıktığı kadar birleştiren bir sükün, vardı, vardık

tanrının bizi sevdiğine hala inanmaya inat etme yerine

neyin kefarati huy edindiğin sözsüzlük?

Deniz Tabutu Aşk

İsmail tabutu kayık yaptığında

Son gelmiş köpür köpür

İki sevgili sığmadı bir dünya kadar büyük değil

Kaptan Ahab’ın inadı, tekli manyaklığı

Sevgisizlik ruj sürdüğünde çekmez arşı

Bitiştir dip akıntısını

Bir kutu denizin tersidir aşk

Çalkalandıkça yol bulan

Sünneti sünnete oturtan aşık ağzı

Türkü gözlerimiz gözlerimiz

Yer deniz gök bakır

Donuk bir beden olmuş

Kırmızı deli tüyü saç

Deniz atlarını çöplük kıyısından

Uzak tutuyor

Neyi çok istedin de seni içine gömmedik?

Met içip buza yatmış koyun kutusu bu

Tek bacak tek meme

Ölü tekmeleye sevişmektir bilmece

Hep ileri bir delilik bir insanı bir insana

Kurban etmeye çalışan

Odadaki o görünemz balina

Harala gürele neresi deniz neresi beden

Ele ele dil dile

Sürüklenip gidiyor sen ben

Görsel: Arthur Merric Boyd

Ozan

gördünüz mü beni?

kabak ve kavun ağaçlarının altında

çocuk tüylü yükseldikçe nefes alan

yeşil biri kaftan giymiş masal soluyor diri

adam silüeti içi kof üzerinde deri

mantosu var görmez güruhların

topuğumun altında

diken bir yaratılış mucizesi

İsa asi

ters tutup kar küresinden

sallanırken ıslak bir çölde ceviz ağacında

tepe çukur

ölüm düğün

yırtılış örgü

develerin dilinde dönen

akla varamayan akla karayı seçen

tüm bu gerçek olamayacak imge benim körlüğüm

göz işçiliğim söze angarya

başlarken biten

çürürken parlayan

Görsel: Ravi Zupa

Devşir Bedeni

bir bedeni diğerinden çıkarırken

diğeri hep diğeri

boşluğun gözleri aşkın üzerinden yürüyor

hakikati ters çevirircesine hayatına kilitlediğin

aynaya karşılık gelen mi seni gören mi

çok sevme ama sevil e mi

senin için ölenlerin bahçesinde bileğine kadar toprak

paranın aşka çevrildiği atölyede eli ağzı bağlı

çiçek atıyor göğün işaret eden eli

bazı bazı kaçamak bakışlar uyanışlar

bir bedeni diğerine çıkarırken

devşirdiğin aklında kalanlar

devşirirken bedeni beyazlaşan kırışan

kokuyu ismi unutuyor da insan kendi elini

bir veya birkaç organı ödünç vermiş gibi

insanları unutmak için acı

acı lazım tekrar eden

günahlara bitişmiş üşüyen

silkip atmak seni tutamayan bedeni

Görsel: Ettore Aldo Del Vigo

Kuşun Kadını Gece

biçimsizliği seviyorum anamın kuzguna dönüştüğü

akşamı

kedilerin koridorlarda koşarken duaya

benzer sesleri

benim çıkardığıma kanatlarım şahitlik ederken

eve kaşlarıyla dönen babamın tüyleri

ayaklarını bitiştirirken ilaçlarımızı bulmak için

kabarttığı

dönme dolaplara asılıyorduk lambanın cini

bizi sevdiğini

hatırlayacak ve sevdiğine yemin edecek

günahları tükürür gibi affedecek bir aidiyet

ışığı insanca yanmak için

akşam ezanını ve arkasındaki gölgeleri

izliyor

parıldayan göğüs kubbemiz olduğuna yemin etti

her iyi olduğumuzu söylediğimizde bir inci kopardı

ömrümüzün sahih olduğuna

boyna dolanan o yılan

kolyeden ancak ruh kanatları ve yüzü kadın kaldı

kuşun kadını kanadının koptuğu an

kıyamet kopmadan tek olduğumuza

inandırın duayı kuşa

Sweet St.Veronica

we never asked for it, but death came early

stains and color-depth here and there

on the fabrics of time, a severed head is a banner

on a cloth banner is a head, is a God

a repetition of the mind-body duality lit ablaze

mixing sanity with time and mimick with error

time travel is a state of mind without bays

have you thought about not existing?

before birth or after death

you’re part of whoever you’ve met

high as a meth-head, low as a fundamentalist

thinking diagonally pinned to the forehead

oozing blood is four-shadowing

Saint Veronica comes and wipes your sweat

dirt and blood, grinding-pride-grounding

everyone needs forgiveness-sweet

Image: The Veil of Saint Veronica

Görünmezlik Duası

tanrının örtüsünü sıyırıp da ara ara

omuzlarını, bağrını, seven yerlerini görmüşcesine

utanarak, meyvelerini eteğinde toplasan

mutlu anları kendin yapabilsen boğdurmadan

kötülük dediğin nefsine, kara balık aklına

ışığı ağzınla yakalasan, göğü iradene iliştirebilsen

zamanın hamuruna hamdini katınca

Yunus’un taşıdığı odunlarla ısınırcasına

altınla öpebilsen kırdığın her şeyi

terse dönmeden kuyunun yegane nilüferi

tonlarca bulutu taşısa, renk tonlarınca aşkla

gözlerinin ferine batmadan dünya

gülerdin ya şarkıların arasına yarının tadını kattığında

incecikti gönlün iki yokluğun arasında geçerdi

bir iyiliği bin kişiye bölerdi

şimdi bir dağ ki kar tutmaz, ışık vurmaz

sırf görünmezlik, sırf görünmezlik

Narin

seni kimse kurtarmayacak cinsiyetinin

sarı saçları papatyalarla açıldığında

kızardığın ve olduğun küçük şeytanı bir

sen başını yastığa koyduğunda uyandırırsın

ormanın cinlerini saldığın elma ağaçları uzaktan

herkes çocuğu sarışın mavi gözlü olsun ister der

hayıflanır her sene on bin çocuk buharlaşır

kimi amcasının dölüne karışır kimi babasının sigarasına

kimi de ezilir anasının apış arasında

ki sen güzelliği tutacak o kadar çok şey aradın ki

narin kalıyor ölümün dudaklarda

çok hafif hatırlanmak için iki hafta sonra

küfrün zevkinde seni hep şeytanlaştırıp sarıyorlar

öleceğin yeri ve günü seçercesine bir serçe

öyle seç arzularını, çünkü seni unutacağız

Köpekleri Kanatlandıracağız

kendimi kurtarsam elimde kalıyor rüya

uykunun faydası hafızaya

aklımın almadıkları mayın tarlası arpa

boyu parmak uçlarında yürüyen çocuk

hem canlı hem ölü

kapkara bir adamın gönlünde hapis

köpekleri kanatlandıracağız ve

tanrı çıkacak aç ağzını yum gözünü

hüznü iş tutacak açlığı tavan arası

rüyayı kurtarsam elimde kalan kendim

Kötülük Badala

büyük ayaklarının içinden küçük ayaklar geçirdim

ölümü isteksizlikle boğdum

sıcağı camın dışında tuttuğum için kumruları

odalara saldılar

beyaza badala badala duvarlar

yalanlı ve ayıplı ellerimi beyaz dişlerimin

arasında tutuyorum aklımın ucundan

başka bir bahçeye açılmasın

beni zaman tırtıklarıyla çalanlar

atlıkarınca aklımda ısır ısır

ahlaksızlığımın tanımı her şeyin bana obje olması

sessiz kelimelere boğdukça

bir cadının aya tutulmuş kalbiyim

kendimi döne döne

güneşe şikayet ederek yakıyorum

niye hep kötülüklerimi hatırlıyorum?

iyi ayı balımı kim yedi de günah çıkarmaya

minbere çıkmış bir şaşkın oldum

durduk yere kendimi taşlatıyorum

görsel: Döbröntei Zoltán

Sarıldılar

seni her saranı sevgili sanmak Naci

her dokunuşu arzuyla ve dünyanın sana yettiğiyle

sınanmak mavi ve altın dokunuşlar

arayışını unutmak arakladıklarıyla

kolların soluk rengi ölümsüzlüğüne körlük veren

o tüm sevgiler, sıvışmalar, sevişmeler

anan baban gibi sever sandıkların, kıtır kıtır

kutularında kırıldılar aklın nerde

sen hala kollara bağlanmış bir uşak gibi

emirlerini senin zevkin sanıyorsun

zaman gırtlağından boğazına zor geçiyor

büyüdükçe ölüm canlıymışsın ya

değerli ve büyülü hiç bir şey olmayacak hayatında

kopardığından başka unut patlamayı

dölün bitti fosforlu ışıldamayı olsa

olsa da sen anlamazsın artık, bırakılan

azsın çünkü diye azdın çünkü diye

yokluğa varamayacak kadar toktun

sürünmedin mülteci kamplarında, köprü altlarında

konteynırlarda yaşıyor birleşiyor depremler diye insanlar

yarıklar zevk değil hep, hatalarını hattatlar gibi düşün

öyle tahayyülün güzel işlesin altın varakların

kırıldıkça çoğalan bir tanrı sen misin?

neyi istedinse ya yarım ya da geç olacak

avucunda zamanı tut tutabilirsen

ananın rahmine zevke mi ölüme kıstırıldın

tuti dilli dildo

ayırt edemeyeceksin adsız kalmadıkça

Öğün

Kefaret-i Sessiz

Deniz Tabutu Aşk

Ozan

Öğün

Like this:

Kefaret-i Sessiz

Like this:

Deniz Tabutu Aşk

Like this:

Ozan

Like this:

Devşir Bedeni

Like this:

Kuşun Kadını Gece

Like this:

Sweet St.Veronica

Like this:

Görünmezlik Duası

Like this:

Narin

Like this:

Köpekleri Kanatlandıracağız

Like this:

Kötülük Badala

Like this:

Sarıldılar

Like this:

Öğün

Kefaret-i Sessiz

Deniz Tabutu Aşk

Ozan

Paylaş:

Like this:

Paylaş:

Like this:

Paylaş:

Like this:

Paylaş:

Like this:

Paylaş:

Like this:

Paylaş:

Like this:

Paylaş:

Like this:

Paylaş:

Like this:

Paylaş:

Like this:

Paylaş:

Like this:

Paylaş:

Like this:

Paylaş:

Like this: