yar dedi havyar naci

balinanın karnından

yar çıkar beni

etten ve kandan

annesinin yasını

ararken attı ilk adımlarını

ayakları henüz belirirken karadan

zihninde

kelimelerle yürüdü

başına bela olacak hayal gücünün

yüzgeçleri çırpınıp yetmedikçe

daha çok, daha da çok

isteyecekti

ab-ı hayatı her başka yüzde

başka hayatların tahayyülü

içinde

yüzdüğünü fark ettiği sonlu bir denizin

ıstırabı ıslak gelgitleri

nehrin tersine yüz-geç eden somonun

kendindeki ihtişamlı yanlışı

çağırıyordu

tutamadığı balıkları isimleri unutmaya

şehvetli nefes alışverişleri

öpücük zannederek

yaşamak için

parçalayacaktı yumurtasını

bir kez daha sıla hasreti

aşık olabilmek

sırılsıklam