bir avm kafesinde

insanlar arasında doğdu

avamlığı oradan boşluk

deftere düştüğünde düz

takırtı biraz lakırdı gibi tok bir ses

dalga dalga yayıldı diğmalara

başını çevirip bu sesten önce 

telefonlarına gömülünce herkes 

yalnızlığa mahkum edildi Naci

devasa bir hayal gücü bahşedilmişti 

peçeteye kahve döken anyası 

hayal-gücü o kadar “şeydi” ki

o tutarsız “şeyi” içinde tutamadı

yaratılıştı taşan kahve telvesi fin-canında

hayatından kareler 

hatta dönüp duracak daireler

belirirken belli belirsiz 

kahve, sigara ve düş

göğsünde bir dağlanmaz delik

meme yerine kapuçino emdiği

karton bardaklı bir imparatorluk

varlık ve yokluk

sigaralar boyunca nefes

boğunca

içinde kavrulduğu kafes

dalları titrerken kafası dumanlı

hep bir eksik bulacaktı

kendinde çikolatalı bir delilik

 

Art: “Coffee and Cigarettes” by nobody-is-driving