yeltenmiyordu kimse kimseye

yetmedikleri gibi

telefonlarından ayırıp gözlerini

bakmak karşındakine

yırtmaktı kişiliğini 

o vakit su alırdı belki

zor bela yüzdürülen benlikler

vapurun orta yerindeki devasa delik

asla tıkanmayacak sessizlik

sudan hafif bir Naci doğurdu

şiirden dalgalı bir teklik tadında 

hafif toplu bir yalnızlık 

vapur çayı kadar ufak, yuvarlak, gevrek yüzlü

simitten bir bebekti martılara atılan

görünmez bir çocuk mas-maviyetinde

suya yatırıldı haykırışları kara

denizin dibine gözlerce beraber battılar

çapalarla ağır ve kıymık kıymık

kimin bakışları eleverirdi gerçeğini?

kimsenin umru değildi sükut suikastı

mağrur mağdur bir tanpınar değil

biraz eğildi almak için

suya bastırılmış hiçliğini

durma kendin gibi dalgalı dağınık

kıyıda bir isimsiz gölge gibi

 

Resim: “Alone with the Waves” by utopic-man (Deviantart)