suyun rakıya nüfuzuyla saf

nefsin hayaletleri genleşiyor

aslan sütünden beyaz

uyku tenin sürahı ucundan 

damlıyor şehrin kutularında

oda oda naftalin kokan

devşirme sevdalar silikleşiyor

göz kapaklarınca unutkan

özünde gördüğünden fazlasını

tutamayacak kadar korkak

sevemedin kendinden çok

tasavvurunda sarhoş uyku

mışıl mış gibi bir akşam

daha da çelimsiz çöküyor

diz(e)lerinde ağrılarını

büyütmüş doğuramadıklarından

tutamadığın tüm dumansı

dudaklar ve alamadıkları aklın

suretleri kifayetsiz ve arsız

aşkın kalıntısı beline inen sızı

geçen günün günahını paklıyor

tek gerçek acı uyutmayan

başında bulut tüccarı

Resim: Dan McCaw