bazı sevgilerin üzerini örtmüşsün

kalın kaplan derisinden saklı gerisinde

dudaklarınla baş kaldırıyorsun Naci

yok yere, yok göğe, yok nesline 

seni çoktan harcamış turuncu sakallı  dede

sırtında izmarit söndürüyor 

isimler hep pembe yaldızlı 

yeşil vasiyet var desen olur olmaz

boncuklarını topluyor zevkle nazar

değdiriyor sana hep boyun eğdiriyor

köle çocuk, küllük et bana hayvanca

etinde söndüreyim yangınlarımı orman

yeni bir kadını doğurduğunda annen içinden

konuşuyor fısır fısır

demedi deme sakla

Corona virüsü Çin’den geliyor ejderhan

sembolizmi derste yediriyorsun aç kalmış

iki satıra sahip çiçekler

ondan, ondan değil bahanen ellerinde yırtılmış

kitaplar, kitaplar tenin yerine geçmiyor

gergin ama pürüzsüz sözcükler

kancaların, penislerin olmuyor, gözlerin

kim konuşuyor duymuyorsun, ne duymuyorsun?

huzuru elbise gibi giymiş Yunus Emre

sana kardeşin var mı diye soruyor ama

yoksunluk yoksunluğu karaya boyamış

yakacak çalı çırpı göğüs kafesin kalmış

kuş ciğerini çalgılara tel tel dökülürken

gel taşlarını at bana senin yerine yere

eğreti niyetine düğün yapan bir baban olsun

bir de sana bakan var sevdiğinden habersiz

hep habersiz yürüyorsan her şeyden habersiz

Görsel: Guillermo Lorca