açık bir yarayı bekliyor
tuz mu merhem mi
parmaklarının ucunda getirebildiklerinden tekinsiz
biraz daha boynunu çevirebilse
biraz daha sevgiyle kavuşacak
damağını diş etlerini avucuna alabilse
gözünü gözüne değdirince
bir ani parlamayla
kıblesini bulacakmış
tanrının isimlerinden etiyle çalarak
doksan dokuz çerçeveden çıkarcasına
kalbinin sıkıştığı odaları ve baharı
ağzına alıp da ismini
süpürgeliklerde, eşiklerde, mobilya arkalarında
çizikler bırakıp yitmeden sıyrılacak gibi
izler, yarıklar, kırıklar
aşkın ve ölümün lisanında
kendini yaratıyor
yardan bin keyfilikle
görsel: Jen Mazza