ah gözümün nuru ay ışığım

seni öyle büyütmüşüm ki gözümde

kanatlanıp gitmişsin, beni iki kadeh rakı

bebekleri ile bulutlu bırakırken

ışığımı yalamak istediğini bilirdim de

dillendiremezdin sen, başımı eğdiğimde

sevgimi hep zayıflık sandın, ki sandık içleri

sana daha çok yakışırdı, çeyiz sandıkları

varlığının metalaştığı Samsa gibi böcek

leşti

aslında güvenmediğin güvelerdi, seni çeken

gelinliklerle, oyalayan, nakışlayan, işleyen 

demir parıldar aklımızdan geçen bir mızrak

vuslata katledildik seviştikçe

ve güve sevgimiz değişmeden

kızdığımız gibi büyümüzü bozacaklar

korkma da ay ışığı aşığı olalım

Görsel: Anonim