büyük ayaklarının içinden küçük ayaklar geçirdim

ölümü isteksizlikle boğdum

sıcağı camın dışında tuttuğum için kumruları

odalara saldılar

beyaza badala badala duvarlar

yalanlı ve ayıplı ellerimi beyaz dişlerimin

arasında tutuyorum aklımın ucundan

başka bir bahçeye açılmasın

beni zaman tırtıklarıyla çalanlar

atlıkarınca aklımda ısır ısır

ahlaksızlığımın tanımı her şeyin bana obje olması

sessiz kelimelere boğdukça 

bir cadının aya tutulmuş kalbiyim

kendimi döne döne 

güneşe şikayet ederek yakıyorum

niye hep kötülüklerimi hatırlıyorum?

iyi ayı balımı kim yedi de günah çıkarmaya

minbere çıkmış bir şaşkın oldum

durduk yere kendimi taşlatıyorum

görsel: Döbröntei Zoltán