ağzımı kocaman açtım bir bebek yiyecek kadar

bir meleğin kurutulmuş kanatlarındaki karınca dualarını

hatmedecek kadar dilime hakim ve şehvetin atlı karıncasında

ahdimi bilerek yenilerken yenilen her şeyin

eti ve gürühlarla sevişmeye tövbe etmiş genç

bir yobazı öğün

edebilecek kadar öğütücü dişlerimi geçirdiğim günleri

damak tadımı bilmiyorsunuz anı kurutan turşubazları

uykuluk durgunluk açlık ve karmaşa

sonsuz esneyiş tuzağıma tuz biber ekecek

olan gözlerimin diş minelerimin

parlaklığında açıldığını o  an fark eden şeytanın

tane tane anlattığı günah lokumlarını evire çevire

evime inime dinime imanıma ayı pençesi geçirdim

parça parça yeniyoruz kış kancasını

etimiz şehrin dolabında asılı