kırmızı ağacın gölgesi

sıkıştığın yuvan, dar gelen odaların

içinden çıkamadığın koridorların

dua pencereye sığmayan kolun

dinin çiçek döküyor

çiçek değil de sanki kardan örümcek

tevekkül cinsiyetsizliği

dalların arasından budaklanan

mavi arzunun ancak akşama yetişmesi

haydi kalk, kalk

evini elbise gibi giy ve gel

masanın üzerinde bir şey var

kızıl ağaçtan doğmayan

seni mutlu edecek keskinlikte

bileklerin parıldıyor  

çamur olmadan gümüşsün teninde

yeşil tüylerini sana uçsuz bucaksız otlak eden

tanrının sırtında ev hapsi

orman senin için değil

senin için orman