kara sakallarının ardındaki kızıldan öte

çattığın kaşlarının saklayamadığı

benliğinden taşan tüm renklerin kör noktası

kucağındaki o canavarın gergin ifadesi

dinmeyen arzularının bulduğu biçimsiz beden

ah Naci, neden sen hep eksik doğurdun

kanatsız kuşlar, ruhsuz insanlar israfın sesi

kendini yaşlı bir tanrı gibi unutabilmek için

saklandığın dünya ağzı mağaralar kuruyor

yarattığın melun şiirlerin çekirdeklerinde

oturduğun tahtta dinleri çiğnerken gözlerinle

sarıldığın hilkat garibesi senin bir yüzünse

bir hicran, bir kadın, bin kadın sevse de seni

kurulmuşsun tanrı çiğliğine doymadıkça

canavarlaşan aşkın ve senden çalan nefsinle

gel bir keşiş ol sonsuz, keşfet iz düşümünü  

karanlıkta el yordamıyla yaşayan sevginle

Görsel: Jeff Simpson