seçemedim yağmurun vurduğu

yerleri

alacalı kaldı aşk

kırmızı meleklerle 

soyunmuşum gözümde

çeperlerim senle ıslak

bir deri bir kemik

ayrılık bir yüzüm olsa

bağrıma ciğerime

eve dönen aydınlık sütümde

gel tat beni ıslağın kokusu sinmiş üstüme

ya arzu ya da gözyaşı

akarken oluklarımdan anam

döktü içime bağıra bağıra

kaç kere ölse de başucumda sıcak   

bir anı taşımış dilime

düşün nağme

belki ben hiç ölmem

bir şarkıya ait olur

dilinden asla dönmem

ey tanrının gümüş çocuğu!

acımasız olma şimdi bu kadar

dua dediğin avuçlamak

apış aran da ne bulduysam

duymak kum gibi 

herkimsen başımızda dün gibi

yarının unuttuğu

yıllar yırttıkça derinden

durma dudaklarında çoğalt beni

Görsel:Jean Fouquet “Virgin and Child Surrounded by Angels”