cam tabutun kırıkları cam

kalbinde

açan çiçeklerin seni öldürmesine alışkın

akıyor kan haberli habersiz arzulardan

bıraktığın bahçelerde bahar

aç sanki

sümbüller açtıkça

insanlar yiyor insanları aşkla

ve biri, birini unutmuyor dikenlerinde kan

aklında zehir yeniden doğdukça

görsel: Gail Potocki “Botanica no 23”