sıkıştığın camın saydamlığından

sana bin dünya yansımış

yüzüne sürünen pullar beni

gören ruh dediğin elektriğin tanrıya

canlıların cama

yansıyan canını

her sözcükte pürüzsüz doğurması

görüldükçe kanatlanan

çocuklarımız olacak mı?

uyacak mıyız uyluk kemiklerimize

yürürken bizi çekiştiren şeytanlara

Allah deyip altına yattığımız melekler peki

sözcükleri yiyecek miyiz ıslak?

fanustaki balıklar ağzımızın sazı

sarı da şarkılar sevecek miyiz?

sevi işlerken nakış parmaklar

bir kadına sıkıştıran beni babam

beni içinde avlayan anam

yarattıkça bana dolanan o camın ardı

karanlık mı karanlık adem

kutsa ve kırılmadan bizi rafında sakla

kur kimsen

gönlün kimlere razı gelirse

tutulacağız hep ellere

hep gören ellere