Şiirin resimle buluştuğu yer / where poetry meets art
sevmek mi kurban etmek mi
düşüncelerini beyazından
buklelerinden, elinin hareketinden
yününü, bakışlarından ayıramadıktan sonra
korkularından ayıramadıktan sonra seni
bir rüya içinde meleğe benzettiği için herkesi
hor görmek için hepimizi
İsmail mi İshak mı
bıçak mı ustura mı
hangi tanrı
içimizin mağrasında
gözleri kamaştıran maskeden önce
kuzuyu fıtratında sevgiye boğuyorsa
onun olalım, bileklerimizde
Allah yazıyor diyelim kıvır kıvır
görsel: Thierry Marchal
canını yakmaya gelmiş
çalı çırpı topluyor köyünün bahçesinde
bir şenlik ateşinde
pencerede silueti dans ederken
iki büklüm olacak suçlu vicdan
“düşümdeki şeytan bu değil”
diye haykıracak
ağıt yakılacaksa günah
başka kadınların kasıklarında
jilet izleri otuz beşinde görünmez
diyecek okunun başından damlarken kan
tutkunun dönüştüğü korkunç cüce
hemen sırtında
gri tüylerini okşayamadan
oğlunun kızının
bir vahşiye kaçışını düşlerken
üzerine kapaklanıp bir beden olamadan
elbet biri gelip canını alıyor
koyun kılıklı akşam sabahlık giymiş
yar seni ayağından asmışlar
beni avlıyorlar sözde sahibelerinden gizli
ağızlarında saçma saçma sözcükler
üfürükten ölüm melekleri Naci
ellerinde kırmızı balonlar arzudan
çıkış yeşil kıskançlık
kuşların kanatlarına asılmış
çabuk çabuk kalbim parçalanıyor
çabuk çabuk hep işiniz
nereye götürüyorsunuz beni?
elim ayağıma dolandırıcı
patlayan renkler odamın karanlığı
içimin sonsuz duvarları tüyden
ördek leşi sen uçuşa hazırlığı hatırla
ağzında ruh denen dumanın tadı
görsel: Irvine
Evini sürekli uçurumun köşesine taşıyan sen
Dalgalardan, heyelanlardan şikayet eden sen
Bir rüyadan çıkarken aklını kirleten el alem
Naci, acemice isteklerin kırkında kırılıyor
Olmak olmak demişsin Danimarka kıyısında
Fiyort almışsın zihnine, iki yakan bir değilken
Kuzey’in oğlu kanatlanır sen ah et düştükçe
Sahilde deniz kabuklarını çiğnerken ağzına
Kan revan ihtiraslarına yıkılmamış duvarlarına
Sür ıslanırken dalgalarla sen anca dalga geçerken
Eviriyon çeviriyon çaktırmadan çakılıyorsun
Başını bağlamışsın ağrıdan çıkamıyorsun karşı
Bir pencere kocaman bir ufuk yer dans ediyor
Ayağının altından kayan yıldız anbean sen
Naciye’ye şükret, gümüş köpüklerinde her akşam
Eve gelen düşüne, şükret parça parça bölünmeyen
Kendine has bir takım takıntıların gemilere
Yolculuklara inanıyor, fakat evin tam bir çelik
Yelek ve sen üşüdükçe vuruluyorsun kalbin delik
Deşik eşiğinde doğmamış çocuğun beşiğinde dört
Yöne ayrılmış yerli hikayeleri, kum taneleri
Savruluyor sen düştükçe küçük kuyunda baban el
Yapıyor gel ben ol, vaktin gözünü kapa dilinde
Evinde duruyorsun biblo gibi el gibi ağır mı ağır
Görsel: Wayne Thiebaud
bizden koru beni
bakire tanrının izcisi
görmediğim nefesinden başımı
ayırmadığım dizinden koru
bir duanın renklerini ayıklarken
seni çıplak omurlarından tutmuş
uyku yakanı kirletir diye
sert mi sert koru
yuvarlağıma, ağzın dilin değiyor diye
zevkle korkunç bir şey tanrım
sopan, kafamdaki mavi gözlerin
kasıklarımda izi buzdan dişlerin
açıkta değilim, rahminde üşümek yok
sana bürünememek kış değil
ak teninin karaya çaldığı deliliğe
ölmüyorum, özlemeden başka bir mevsimi
kurban ettiğimiz aylar, ayinler, ahitler
bir tapınak şemsiyenin altında çıplak
koru bizden bizi
görsel:Glenn Brady
cennet bekliyorsun dizlerinin üstünde
elleri var ormanların ve büyükler meyveler
boynunu bükmüş sakalına küsmüş adam, adem’in elması
yanı başında yüzlerinden birini istiyorken
bir tanrını ayaklarının altındayız farz et
güllerin olmadık yerleri gözlerini delmiş
ezildikçe karışıyoruz, üzümün şarabıyız de
o kadar renk içinden uyumayı seçtik farz et
başka birinin cenneti açılmak üzereyken
ağaçlara tövbe ettirirken yanar ya için
hep üzgün yüzünü gösteriyorsun biliyorum
oysa mutlu olduğunu
oysa sırtımızı verdiğimiz evimizde
kozamızda her sabah dirileceğimizi
çiçekleri toplamak için geceyi beklemeyi
ağzında pembe kırmızı kekremsi bir tat
rüyama girdiğini, çıplaksın biliyorum
dönüp dolaşırken benle insanlar arafta yaşıyor
nardan ışıklar aydınlatsın sevgimizi
görsel: James Jean, “Cennet”
bir günah ki içinde sarılmış
sarıymış ve tövbesiz olan kadın
altından harelenen ıslak
utancından kırık
iki adamı sevdiğinden daha çok
bir tanrıya inandığından
sırtında bembeyaz bir yük var
diye dönmüş
kamışı ağzında neyzen
duvar ahengi bozuyor
dervişler dönerken gözlerinde
dile getiremedikleri adamın boğazında
ilmik ilmik olmuş
hatta olmamış ne varsa
gölgeleri tutan bir kukla ustası
gülümsemesi iplerinde ölüm
ve dev anası ve devler ve devlet
gülümsüyor kara bir deliğe
çekiliyor uzuvları, aklı, ruhu, şehadeti
şiddeti sevmekle bol pişmanlık
izin vermiyor ülkesi çekirdeğin
açılmasına sararmak yerine yeşermesine
ilk taşı en çok sevişen adsız
Görsel: Bahram Hajou
yalnızın dudaklarından elleri morarıncaya kadar
geçmiş gecenin deli uykusuna uzanan kan emici
güzel adam doldurduğun evin önünde ahını bardağını
mavi gözlerini denizlere yatırmadan
uzat uzatabildiğin kadar tertemiz bağrından kırmızı
kanını emdiğin tüm kadınlar özlüyorken şehrinde seni
dili döndükçe arzular yanıp sönen pencerelerde ışıklar
Görsel: Catdogville “drinking the night away 2”
sigara parmaklarını yakarken
yakılmayacak şeylerin düşünü kuruyorsun
ki mesela düşlerin, düşlerin
parmaklarını tutup çeken beş peri
beş farklı yok oluş şeklinin etrafında dans ediyor
aşık olmak
aşık olamamak
unutmak
unutamamak
bedenin iradene galip gelmesi
sayamayacak kadar çok tövben oldu
içtikçe yok olan umutların fışkırdığı pınara
ağzını dayaman
oksijen hem ölümdür hem de yaşam
su, su özür dilemez
çok bilmiş bir adamdır hep yalnız kalan
kadın hissettiği kadar büyür
ve üzerlerinde sigara söndüren deli tanrılar
çünkü yoklar
ve ağlamak söndürür yangınları
derimiz kurumadan, nem var kuzum
gel kurban edelim, gel kurban olalım
Görsel: Armand Seguin, “Yapma Cennet” (1895)
yalnızlığımı kırmızıya boyadığımda
biri geliyor ve öldürüyor beni kadın olduğum için
sahillere yakın yerlerde uyuyor sırf zırhıma inat
dağların kararmadığına özen göstermek için
gölgemi sürüklemiyor, bulduğum denizlere bastırıyorum
kanın dağılışı ebru sanatımın ahengine denk
gelince de ellerimde tuttuğum başımın ağrısı
babamı, anama sevdiriyor ve bir döl denizinde uyanıyorum
yaratılışın tanrının kasık ağrısı olmadığına
kolay ikna edilebilecek bir yerde değilim çünkü
ağzımda ıslak tuzlu bir tat yapış yapış
ciğerlerime, sevdiklerime ve saçlarıma bulaşırken
küçük körfezimde düşlerle yıkanmak ve
yengeçvari bir yaşamdan arta kalan yan yana
daha az cinayete nefes almak için duruyorum
görsel: Owen Gent
ağaçlarımızın güneşi yuttuğu sabah
yaprakların dilindeyken henüz yangın
gel kaçalım seninle çırılçıplak
tarlaların sapsarı tüylerinde
sakladığımız çocukları alalım yazgımıza
durmayalım da öyle çok durmayalım
efendilerin kırbaçları kurumasın
dünya hala parmak uçlarında
ölümün gözleri kapalı
iki gölge gibi koşarken parıldayan
dipdiri uzuvlarımız, niyetimiz
tut ki kanatlarımız, kardinal kuşu ayinleri
kırlangıçlar gırtlağımıza kadar aşk
taşıyor ve kelebekler
renkleri tutuyor biz karışalım da
adamlara kulluk etmeyelim diye
görsel:Kerry James Marshall “Vignette”
hüzünlü bakma öyle
yaşamının parçaları ağzında ıslanıyor
açlığının şekli yok çünkü
bir şey desen seni isteyecekler
sussan gönül razı değil, şiirmiş
vişne çürükleri, sevdiğin renkler vücudunda
kelimelere dönüşüyormuş ölmeden, dokunuşlara ahlaksızlar
diyen ilk insanların edep yerleri, incir yaprakları
ve şeftali yok ama nektar var, yakınsın
bilemiyorsun ki doğru mu yakaladın yelkovanı
kendini sunduğun hep birileri var yok arasında
sırtındaki yükü, yüzündeki insanı iki kere koymasalar
çağırmasa aklın seni
kitap koymasan bulutlara kızıl gözlerinle
yakınmayacaksın iki taneyi bir ağaca
iki kuşu bir taşa kurban etmeyeceksin
ellerin kirli diye güzelliğini unutacak değilsin ya
içinde ne varsa taşıyor bize çünkü
en az bir kez sevdin sevildin
görsel: Alexandra Waliszewska
