Rilke Siyahı

bir şiir siyah giyiyorsun

ve seni Rilke’nin dilinden kurtarmak

için bedenini

unutuyorum ruhunu

tutuyor içim

bakınca

bir dünyaya iki beden çok

zarif ve utangaç aidiyet

yasakların yanında yatıyoruz

sarışınmış sarılmışız

bir film, bir romantik yalan

üzerimizde ışıkları

ve birbirimizden habersiz

bir 

yok olma

sessizce

odaların bizi

sıkıştıramadığı yerde

görsel:Henrik Aarestad Uldalen 

Gözlerin Beni Vur Onlara Verme

gözlerini açıp bana vermişsin

öyle patlıyor tabanca bebeklerin

onlara değil sayı

niyetin izi aklında sevişen kara kedi

gizlediğin zehir zemberek arzular

dönüyoruz kırmızı çeperinde

monologlar vajina

yıkamamış seni mağrur adam ben

gençliğini siyah kıyafetlerinle

tutmuşsun maskeleri bırakmak adetin değil

modernist şairlerin yatakları soğuk

eklemlerden kelimelerle dolu

seni atıp çıkarmış olta zihninde

kedi yedi kara saçların

bir cinayet işte gözlerini açık

bırakmış

denizler denizler kara

aldatmamış aklını almamış dersini

geçirmiş tırnaklarını deli

beni vur onlara verme

görsel: Aleksandra Waliszewska

Kuru Ateş

ateşi tutmak için beni kullanıyorsun

odamız yangın yeri

dilediğimiz gibi örtüşmek üzere

karanlığın dili dilimde

şeytanları bastırmak

gece çıkıp gitmeler camilere

adak adamalar bırakmalar

yüze tükürmeler linç etmeler

öpmeler içmeler

ne varsa kuruyor, içe dönüyor

sen tutuşunca

görsel: Denhol Berry “now-here”

Hocam

seni ben yetiştireceğim

ağzına soktuklarından

aklını karıştırdıklarımdan sorumluyum

“evet, hocam dünya dünya yayıldık”

bir oğlan diyordum ve dişin yerine

bir kardeşini seçtin

“o benim başkamdı, ben diğeriyim”

aldım onu, üzülme

ışığa yakın olduğunda uzuvların

tut içinde, yanıyorlarsa dön döndükçe

seni geçmişin hayaletlerinden ayıracak

makaslar verdim kağıtlarını bul

yüzünü sakladığın anan ve devletin yok

artık çıkar ağzındaki baklayı

ulaşamıyorum olmak istediğin yere

“iki tane yıldız buldum, dilim kuruyor”

ikisi de senin, benim uzandığım yerlerde

dutluklarda gök delenler var

içimiz kan ağlıyor dudaklarından

“hocam”

yok artık, yok korkusu, ağzınla sus

görsel: beetlebaine

Kapı Kulu Şahı

kapının iki yanını tut sıkı sıkı

senden akıllı, senden vahşi

pençeleri arada, büyümek 

yırtmak istiyor dehlizlerini

parçalamak teker teker

yeni can o girecek elbet

sıkıştır sıkıştırabilirsen

senin iki kelimene karşılık

üç ceset çıkarıyor kitaplardan

ağzıyla ağız olma

hayalinde ıslak ıslak kazandığın münakaşalar

akıp gidiyor

çünkü sen nerede yoksan o hep orada

o sarışın, sen esmer

sen esmer, o sarışın

beyaz saçlar buldukça yastıklarda

minber önlerinde, haç altlarında, saçaklarda

kutsal suyun süzgecinde

daha da hiddetle asıl

sendeki kapının örtemeyeceği

bir yara ki ölüm açıldıkça açılıyor

çarşaf gibi, yelkenli gibi

o gencecik oğlan kız oğlan tapıyor

devasa bir olasılık boşluğuna

sen inkar et

üç beş din çeperinde ruhani ve şiirsel

senin iki gecen ona bir gündüz

alma onu içeriye

zincirini dola kimliğine ve suyunu

çıkarana kadar sık

o başkası

o diğeri

kapının ağırlığını duysun

burada olmak için

neleri kurban ettiğini

kimleri kaşıdığını

bilsin yanıklarında

onu tuttukça mesafede

paslanmayacak

demirin tadı ağzına gelmeyecek

ve en az onun kadar mükemmel

mükemmel hissedeceksin

görsel: Enrico Robusti “Romeo & Juliet”

Mehmet Siyah Kalem

Mehmet Siyah Kalem’in cinlerini

içen susuz şeytanlarını

almış bir “nü kadın” etrafına

kedilere çevirmiş, “gülme ya”

yalnız yatağında gel diyor pati pati

kuru dere yataklarından

ormanlar yanarken

sigaramın ucundan yürü

dökülmeden 

hemen ağaç dikelim o yerlerine

çamlar mamlar, kim tutar yeşili

aynı odada pudra rengi

gel sıkış

pamukçuklarla söndür ateşimi

siyah topuklularıyla

baştan kara çıkar çinçinler

yanan inekler kimin uğrunda

sür real mi memle”cat”?

bir iktidarsız çiğnerken bizi

hülyalım, hülyalım

uçakların kalkmamış, hortumların fışkırmamış

sakin ölüm yüzünde is

kuruyor da kuruyor, çıt çıt

kara kalem acısında yanmış kaplumbağa

serçenin kanadında yangın bulutu

şuh bir kadın çağırıyor

inleye yana

insan canavarına yeni ölümler

görsel:Julia Soboleva 

Tek Dal

Seni tuttuğumda

Ölümü tutuyor gibi korkuyorum

Kara çarşafın bana

Vücudumuzu istemeyen bir tanrıyı

Anımsatıyor ve burkuluyorum

Parmağım damağına takılmış da

Dönmüş anamın acısı

Bir parçası içimde kalmış gibi

Tek dal diyardan

Kocaman parmaklardan

Mermer soğuğu yuvamızdan

Hüzün tutmadan gidemezmişiz gibi

Görsel: Edwin Dickinson: “Old Ben and Mrs Marks”

Manastırdaki Azize

tanrım, beni canavarlarımdan ayır

hayır diyemeyeceğim arzularımı

ıslat ve kurut ve ıslat ve kurut 

bitiştir ve görünmeyen derilerime dik

ters yüz olsun kocaman, kocaman açılsın

ellerim ifadem seni tutmak için

irileşmiş, nasırlaşmış düşüncelerle

manastırını aşka boğduğum vajinamın  

dişlerini rüyalarımda tek tek sök

beraber bir yatakta çiviler üzerinde

çok gözlü, çok çeneli, çok dilli

sevişirken göğü kırmızı düşleyen

yatağımın altındaki gölge benden koru

görsel: Eduardo Kingman “Dua Eden Kadın”

Mavi Yeşil Martılar ve Çimenler

Sanatın dallarında sallanırken

Uykusu gelince uzanmış boğaza doğru

Rüyalarının eflatuna çalan

Kadını olabilmeye kırmış

Atmış değneğini göğe

Bakma durağında mavi martılar

Erillikten utanan hiddeti yerde

Huzurun örtüsü yeşil beyaz pötikareli

Çimen yaprakları üzerine

Uyumak ikinci ölümün ipek teni

Bir tekme bir tokat bir bağrış yırtılan

Her bir çimen yaprağı açılmış bir insan

İnsan et insan ruh insan et her yerinde

Yürümediği yerler için üç kadın seçmiş

Bir yerli, bir milli, bir de inleyen

Acıları memleketten silecek kadar

Büyüyemiş ki gönlü zikirden ayrılsın

Mevlana’nın bir sözüne takılıp

Döndükçe dönüyormuş

“Her şey neye layıksa ona dönüşür”

Figürler arasında kendine fani

Seçmiş yaşamdan arta kalan tebessümler

Sevmekten öte değil yana, yana

Görsel: MD Tokon “Beyon the Grass” 

kuzu fıtratı

sevmek mi kurban etmek mi

düşüncelerini beyazından

buklelerinden, elinin hareketinden

yününü, bakışlarından ayıramadıktan sonra

korkularından ayıramadıktan sonra seni

bir rüya içinde meleğe benzettiği için herkesi

hor görmek için hepimizi

İsmail mi İshak mı

bıçak mı ustura mı

hangi tanrı

içimizin mağrasında

gözleri kamaştıran maskeden önce

kuzuyu fıtratında sevgiye boğuyorsa

onun olalım, bileklerimizde

Allah yazıyor diyelim kıvır kıvır  

görsel: Thierry Marchal 

Canı

canını yakmaya gelmiş

çalı çırpı topluyor köyünün bahçesinde

bir şenlik ateşinde

pencerede silueti dans ederken 

iki büklüm olacak suçlu vicdan

“düşümdeki şeytan bu değil”

diye haykıracak

ağıt yakılacaksa günah

başka kadınların kasıklarında

jilet izleri otuz beşinde görünmez

diyecek okunun başından damlarken kan

tutkunun dönüştüğü korkunç cüce

hemen sırtında

gri tüylerini okşayamadan

oğlunun kızının

bir vahşiye kaçışını düşlerken

üzerine kapaklanıp bir beden olamadan

elbet biri gelip canını alıyor

Koru

bizden koru beni

bakire tanrının izcisi

görmediğim nefesinden başımı  

ayırmadığım dizinden koru

bir duanın renklerini ayıklarken

seni çıplak omurlarından tutmuş

uyku yakanı kirletir diye

sert mi sert koru

yuvarlağıma, ağzın dilin değiyor diye

zevkle korkunç bir şey tanrım

sopan, kafamdaki mavi gözlerin

kasıklarımda izi buzdan dişlerin

açıkta değilim, rahminde üşümek yok

sana bürünememek kış değil

ak teninin karaya çaldığı deliliğe

ölmüyorum, özlemeden başka bir mevsimi

kurban ettiğimiz aylar, ayinler, ahitler

bir tapınak şemsiyenin altında çıplak

koru bizden bizi   

görsel:Glenn Brady

error: Content is protected !!