Nardan Işıklar
cennet bekliyorsun dizlerinin üstünde
elleri var ormanların ve büyükler meyveler
boynunu bükmüş sakalına küsmüş adam, adem’in elması
yanı başında yüzlerinden birini istiyorken
bir tanrını ayaklarının altındayız farz et
güllerin olmadık yerleri gözlerini delmiş
ezildikçe karışıyoruz, üzümün şarabıyız de
o kadar renk içinden uyumayı seçtik farz et
başka birinin cenneti açılmak üzereyken
ağaçlara tövbe ettirirken yanar ya için
hep üzgün yüzünü gösteriyorsun biliyorum
oysa mutlu olduğunu
oysa sırtımızı verdiğimiz evimizde
kozamızda her sabah dirileceğimizi
çiçekleri toplamak için geceyi beklemeyi
ağzında pembe kırmızı kekremsi bir tat
rüyama girdiğini, çıplaksın biliyorum
dönüp dolaşırken benle insanlar arafta yaşıyor
nardan ışıklar aydınlatsın sevgimizi
görsel: James Jean, “Cennet”
