Kalıntı
suyun rakıya nüfuzuyla saf
nefsin hayaletleri genleşiyor
aslan sütünden beyaz
uyku tenin sürahı ucundan
damlıyor şehrin kutularında
oda oda naftalin kokan
devşirme sevdalar silikleşiyor
göz kapaklarınca unutkan
özünde gördüğünden fazlasını
tutamayacak kadar korkak
sevemedin kendinden çok
tasavvurunda sarhoş uyku
mışıl mış gibi bir akşam
daha da çelimsiz çöküyor
diz(e)lerinde ağrılarını
büyütmüş doğuramadıklarından
tutamadığın tüm dumansı
dudaklar ve alamadıkları aklın
suretleri kifayetsiz ve arsız
aşkın kalıntısı beline inen sızı
geçen günün günahını paklıyor
tek gerçek acı uyutmayan
başında bulut tüccarı
Resim: Dan McCaw
